Het was voor ons alweer een tijdje geleden dat we in het bos zijn geweest.
Toch gaaf als er tijdens de picknick wat cowboys voorbij komen en dat je dan een stukje op het paard mag rijden.
"Running Water" wil zeggen dat er wat water over de weg stroomt.
Natangy mocht niet mee het park in, maar gelukkig hadden ze kennels. Eens moet de eertse keer zijn.
750 jaar geleden was de Mogollon stam eigenaar van deze rotswoningen.
Na enige tijd hebben we maar gezegd dat we verder moesten, want deze gids kon geen genoeg krijgen van de onophoudelijke vragen van Tren.
Lake Roberts.
Typisch Amerikaans!
Na een prachtige dag was de aankomst bij Lake Roberts Cabins effe schrikken. Wat een rotzooi en we durfden het water uit de kraan niet te gebruiken!
De Lake Roberts Cabins zagen er op internet heel anders uit dan in het echt, maar we hebben toch besloten om te blijven.
Als het zonnetje schijnt en je maakt vanuit de juiste hoek een foto, dan ziet het er aardig uit. Echter, voor de binnenkant moet je ons thuis maar om de foto's vragen.
Deze troep moet een camping bij de hot springs voorstellen (rechts WC), dus weer aangenaam verrast.
Maar het uitzicht is weer prachtig.
Er waren drie van deze hot springs. Toch wel lekker in het warme bad als het regent.
De kopermijn bij Santa Rita is bijna 500 meter diep. Hier wordt al ruim 200 jaar naar koper gegraven en is daarmee een van de grootste "open-pit mines" van de V.S.
City of the Rocks state park. "Be aware of the rattle snakes" werd ons wederom verteld, maar we hebben ze (helaas) niet gezien.
City of the Rocks: een plek waar wij ons thuis voelen.
Gelukkig was er voor Natangy nog een lauw restantje water over in de hete zon.